Kenia – co warto wiedzieć przed wyjazdem

Posiadanie i używanie narkotyków oraz handel nimi podlegają surowym karom więzienia i wysokim grzywnom.

Homoseksualizm jest nielegalny. Akty seksualne między mężczyznami są zagrożone karą długoletniego pozbawienia wolności. Wskazana jest powściągliwość w miejscach publicznych.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA
Od osób przybywających z Europy nie jest wymagane świadectwo szczepienia przeciw żółtej febrze. Może ono być potrzebne, jeśli turysta ma zamiar pojechać z Kenii do innych krajów afrykańskich (np. do Tanzanii) lub wjechać do Kenii z innego kraju afrykańskiego. Na wybrzeżu kenijskim oraz na zachodzie kraju występuje całoroczne zagrożenie malarią. Zalecana jest profilaktyka antymalaryczna, szczególnie w podróży poza Nairobi. Na zachodzie kraju odnotowuje się przypadki zachorowań na cholerę. W większych miastach usługi medyczne oraz lekarstwa są ogólnie dostępne i odpłatne. Wizyta u internisty kosztuje ok. 40 USD, u stomatologa 50-100 USD. Kosztowny jest pobyt w szpitalu, dlatego też przed przyjazdem do Kenii warto wykupić międzynarodowe ubezpieczenie zdrowotne. Na prowincji standard świadczonych usług medycznych jest znacznie niższy niż w większych miastach. Ze względu na zagrożenie epidemiologiczne zaleca się picie wody butelkowanej. W całym kraju występuje duże zagrożenie HIV/AIDS.
Zgodnie z zaleceniami WHO, osoby podróżujące do i z krajów występowania wirusa polio, powinny być w pełni zaszczepione przeciwko polio.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU
Polskie prawo jazdy jest honorowane jedynie przez okres 3 miesięcy. Osoby planujące dłuższy pobyt muszą uzyskać miejscowy dokument. Nie jest akceptowane międzynarodowe prawo jazdy wydane w Polsce.
W Kenii obowiązuje ruch lewostronny. Drogi są w bardzo złym stanie, co może powodować opóźnienia w podróży. Zaleca się sprawdzenie lokalizacji stacji benzynowych na trasach oddalonych od głównych miast. Należy starać się dotrzeć do miejsca noclegu przed zmrokiem, który zapada bardzo szybko – ok. 19.00 bez względu na porę roku. Fatalny stan dróg, nadmierna prędkość i nieostrożny sposób jazdy kenijskich kierowców, a także zły stan techniczny wielu pojazdów to przyczyny wielu poważnych wypadków drogowych. W porze deszczowej lokalne drogi są przejezdne tylko dla samochodów z napędem na cztery koła. Komunikacja autobusowa jest ogólnie dostępna i stosunkowo tania. Powinno się unikać nocnych kursów autobusowych i podróżowania minibusami (tzw. matatu). W Nairobi można korzystać z taksówek, które są zrzeszone w różnych korporacjach i mają ustalone cenniki, choć należy z góry uzgodnić należność za przejazd. Na trasie Nairobi-Mombasa-Kisumu można korzystać z usług kenijskiej kolei. Podróż w obu kierunkach odbywa się nocą. Należy pamiętać o zabezpieczeniu drzwi przedziału przed złodziejami. Zwiedzającym odległe zakątki Kenii zaleca się korzystanie z transportu lotniczego. Podczas podróży samochodem do niektórych odległych miejscowości (m.in. Garissy i nad Jezioro Turkana, Lamu) należy korzystać z eskorty uzbrojonych policjantów lub żołnierzy. Spis tych miejscowości lub stref podają odpowiednie służby ONZ w Nairobi. Żeglarzy przestrzega się przed wyprawami na wody w pobliżu granicy z Somalią, gdzie zagrożeniem są piraci.

BEZPIECZEŃSTWO
W Kenii utrzymuje się ryzyko ataków terrorystycznych ze strony somalijskiego ugrupowania Al-Shabaab. Potwierdzeniem tego zagrożenia stał się zamach terrorystyczny w centrum handlowym Westgate w Nairobi, który miał miejsce 21 września 2013, a także późniejsze incydenty, w tym na wybrzeżu Kenii. Należy zachować szczególną ostrożność w miejscach publicznych, restauracjach, barach i centrach handlowych, a także w obiektach religijnych, hotelach i w pobliżu atrakcji turystycznych. Ewentualne ataki mogą dotyczyć także środków komunikacji publicznej. Ponadto należy unikać demonstracji i innych dużych zgromadzeń publicznych, które mogą mieć nieprzewidywalny przebieg. Odradza się podróżowania do regionów na pograniczu z Sudanem i Somalią. Szczególnie niebezpieczne dla turystów obszary znajdują się również na północ od masywu górskiego Mt. Kenya.
Zaleca się, aby wyprawy na te tereny odbywać w zorganizowanych grupach, co najmniej dwoma samochodami z napędem na cztery koła (warto mieć dwa koła zapasowe). Rekomenduje się zwiedzanie parków narodowych w zorganizowanych grupach lub w towarzystwie uzbrojonego strażnika, który służy jednocześnie za przewodnika. Mieszkańcy wiosek z północnych obszarów Kenii nie są tak życzliwi dla turystów jak w innych częściach kraju. Nie zaleca się nawiązywania bliskich kontaktów z dziećmi (zwłaszcza z tzw. dziećmi ulicy), robienia im zdjęć, czy dawania słodyczy. Problemem pozostaje przestępczość w miastach, szczególnie w Nairobi, a także w Mombasie i Kisumu. Zdarzają się napady na turystów organizowane przez grupy uzbrojonych bandytów.
Częstym zjawiskiem są drobne kradzieże: wyrywanie toreb, łańcuszków, kolczyków, aparatów fotograficznych oraz kradzieże samochodów. Łupem złodziei padają rzeczy pozostawione w samochodach. Kradzieże dokonywane są też przez otwarte okna pojazdów podczas oczekiwania na światłach lub w korkach ulicznych.
Zaleca się pozostawianie kosztowności, dokumentów i biletów lotniczych w sejfach hotelowych i posługiwanie się kopiami dokumentów tożsamości. Niebezpieczne są wieczorne spacery po ulicach miast, w parkach czy wzdłuż plaży. Należy uważać na wszelkiego rodzaju oszustów i naciągaczy.

RELIGIA, OBYCZAJE
Mombasa to miasto muzułmańskie, cudzoziemcy powinni przestrzegać określonych norm, szczególnie podczas zwiedzania miejsc kultu religijnego. Nie ma szczególnych rygorów obyczajowych, należy jednak zwracać uwagę na ubiór: noszenie krótkich spódnic, strojów plażowych poza miejscami turystycznymi jest uznawane za niestosowne. Opalanie się topless nawet na plażach hotelowych jest niedozwolone.

PRZYDATNE INFORMACJE
Nie ma problemów z wymianą walut zachodnich na miejscową i odwrotnie. Kursy kantorowe niewiele odbiegają od bankowych; w bankach pobierana jest prowizja. Nie ma też problemów z realizacją czeków bankowych, a płatności kartami kredytowymi są już dość rozpowszechnione.
Opłaty, zwłaszcza w hotelach, są wysokie. Nieźle rozwinięta jest sieć kawiarenek internetowych.
Należy wystrzegać się tanich jadłodajni ze względu na ryzyko zatrucia pokarmowego. Bez problemów można zaopatrywać się w artykuły spożywcze w marketach sieci Uchumi i Nakumatt.

Najlepszą porą do podróżowania po Kenii są miesiące grudzień-marzec. Pora deszczowa występuje dwukrotnie: tzw. krótka – od połowy października do połowy grudnia, oraz długa – od marca do maja. Najzimniejsze miesiące to lipiec i sierpień, najcieplej jest w grudniu i styczniu. Występują duże różnice temperatur i wilgotności, zwłaszcza między położonym wyżej centrum kraju a wybrzeżem.
W kilku miejscowościach Kenii pracują polscy misjonarze i siostry zakonne, chętnie udzielający pomocy polskim turystom.

Informacji na temat Kenii udziela także warszawski oddział Kenyan-Polish Forum, ul. Górczewska 124/305, 01-460 Warszawa (+48 22 386 52 82,  www.kenya.com.pl).