Minorka – co warto zobaczyć

Najwyższą górą jest tu Monte Toro o wysokości 357 m n.p.m, leżąca w głębi lądu. Wybrzeże północne wyspy jest wybrzeżem stromym, od czasu do czasu ustępującym miejsca plażom o czerwonym piasku. Na wybrzeżu południowym dominuje krajobraz wąwozów. Są to tereny wilgotne, posiadające mikroklimat różniący się od pozostałej części wyspy, mające charakterystyczną florę i faunę. Na całej wyspie widzi się dwa rodzaje architektury. Z jednej strony stoją tu typowe śródziemnomorskie, całkiem białe domy, z drugiej budynki w stylu angielskim, będące pozostałością brytyjskiej obecności na wyspie.

Minorka posiada cenne zabytki archeologiczne, które czynią z niej swego rodzaju skansen. Trzy główne rodzaje prehistorycznych monumentów toprzypominające statki cmentarze „taulas” (tablice) i „talayots” (okrągłe kamienne wieże). Najbardziej charakterystycznymi budowlami są „taules”, choć archeolodzy nie potrafią jeszcze wyjaśnić ich roli i znaczenia.

Mahón, stolica wyspy, leży na końcu wyjątkowego portu ciągnącego się przez 5 km, uważanego za jeden z najlepszych, naturalnie powstałych portów na Morzu Śródziemnym. W okolicy Mahón należy zwiedzić oprócz nastrojowego, wnaturalny sposób powstałego portu, także miejscowości willowe Binibèquer i Cala en Porter. Wewnątrz lądu godne obejrzenia są Alaior i Es Mercadal oraz Monte Toro. Na północy warto dojechać aż do portu Fornells.

Binibèquer Vell jest najbardziej znaną miejscowością urlopową leżącą na wybrzeżu Sant Lluis. Została ona zaprojektowana na wzór małej wioski rybackiej. Wpobliżu znajdują się plaże Binisafúa, Binidali, Biniparratx iCala Torret. Cala en Porter jest jedną z najczęściej odwiedzanych plaży na południowym wybrzeżu Minorki i zarazem nazwą znanego letniska. Patrząc od strony morza można rozpoznać między klifami kontury jaskini Cova den Xorio, która była, jak głosi legenda, miejscem schronienia pewnego pirata-rozbitka. Dzisiaj została ona zamieniona w dyskotekę.

Alaior, założony w roku 1304 przez króla Jaume II, zaprasza do odwiedzin kościoła farnego Santa Eulària z XVII wieku istarych krużganków w kościele San Diego (XVII wiek), znanych jako Es Pati de sa Lluna. Godny uwagi jest również pałac władców Casa Salort w Calle Mayor. Alaior leży w odległości 12 km od Mahón i większość miejscowych gatunków sera nosi etykietkę Mahón. Obok licznych budowli znajduje się tu także pustelnia Sant LIorenç de Binixems, prehistoryczny monument Torre den Gaumes, grób megalitowy w Roques Llises iwczesnochrześcijański kościół Son Bon.

Es Mercadal zawisło na stoku Monte Toro (358 m n.p.m.), najwyższym wzniesieniu na Minorce. Wieś leży wgeograficznym środku wyspy, wpołowie drogi między Mahón iCiutadellą. Jest znana dzięki swej kuchni irzemiosłu, głównie „albarques”, typowym sandałom wyrabianym na Minorce. Fornells jest małym portem rybackim oddalonym o 8,5 km od Mercadal i należącym do tego okręgu. Miejscowość powstała obok góry San Antonio (XVII wiek) i doświadczyła największego rozkwitu dzięki turystyce.