Trasa Górnicza – Wieliczka

Winda raźno znika w głębinach szybu pamiętającego czasy króla Kazimierza Wielkiego – stąd nazwa „Regis”, czyli „Królewski”. Drzwi rozsuwają się na I poziomie wielickiej kopalni, na głębokości ok. 57 m. Grupa zwiedzających to maksymalnie 20 osób. Po Trasie Górniczej mogą również wędrować dzieci, które mają przynajmniej 10 lat. Warto włożyć wygodną sportową odzież.

– Trasa Górnicza została pomyślana nie tylko jako szlak zwiedzania, ale też swoista wędrówka przez kolejne stulecia – wytyczono ją przez wyrobiska, których historia sięga nawet średniowiecza. Pozwala nie tylko kopalnię zobaczyć, ale też doświadczyć jej – mówi Kajetan d’Obyrn, prezes Kopalni Soli „Wieliczka” SA. – Kolejne, wzorowane na górniczych pracach zadania są okazją, by poczuć się jak prawdziwy górnik oraz zrozumieć, czym w istocie jest kopalnia – surowa, lecz piękna, kusząca mimo trudów wiążących się z podziemnym fachem. Trasa wpisuje się w trend turystyki aktywnej. Jest sposobem na ciekawe spędzenie czasu oraz okazją do zdobycia wiedzy o zabytkowej wielickiej kopalni.

Zadania rozdziela doświadczony przewodnik-przodowy. Pod jego czujnym okiem zaciekawieni turyści staną się adeptami górnictwa. Sprawdzanie składu kopalnianej atmosfery, sposoby pozyskiwania i transportu soli, splatanie lin –  wiedza o kopalni przychodzi wraz z doświadczeniem, trzeba samemu spróbować i przekonać się, na czym polega praca górnika.

Mrok poprzetykany światłem górniczych lamp kryje ślady pracy sprzed wieków, tu i ówdzie na ścianach komór majaczą kontury odbitych bloków soli, są też dobrze zachowane elementy kieratu konnego (komora Rzepki). Stropy wyrobisk, z których najstarsze powstały w XV wieku, wsparto na kasztach – użyte do ich budowy pnie ścięto najpewniej jeszcze w puszczy, którą opisywał Jan Długosz. Najgrubsze mają nawet 70 cm średnicy. Nasączone solą drewno dobrze znosi upływające stulecia. Kaszty w komorze Boczaniec przechowały ślady pożaru sprzed 400 lat – w dawnych czasach ogień był dla kopalni wielkim zagrożeniem, o czym przypominają osmolone miejsca na zabezpieczeniach Boczańca oraz dedykowana Kunegundzie (św. Kindze) kapliczka – wotum za ocalenie przed żywiołem. To właściwie wnęka, do której prowadzi wąskie przejście wycięte w kaszcie. Do dziś przetrwały dwie solne figury o mocno zatartych kształtach oraz elementy ołtarza.

Gdy przewodnik pozwoli na chwilę zgasić lampy i adepci górnictwa doświadczą nieprzeniknionej kopalnianej ciemności, gdy w ciszy splątanych chodników usłyszą swój oddech, zaczynają pojmować, skąd przybyli Skarbnik i Biała Pani. Rozumieją też, skąd w górnikach tak głęboka wiara w opiekę świętych patronów. Pod ziemią ważne są wiedza, umiejętności, doświadczenie, a także towarzysze i zespołowe działanie, bo  nikt pod ziemią nie może być zdany sam na siebie.

Im głębiej, tym bliżej naszych czasów. Krok za krokiem zwiedzający docierają do epoki rozbiorów. Komora Franciszka Karola była jedną z atrakcji trasy turystycznej wytyczonej przez Austriaków. Widoczny w głębi solny obelisk to pamiątka po dwukrotnej wizycie w kopalni habsburskiego arcyksięcia. Dokładnie od roku 1774 datuje się tradycja Ksiąg Zwiedzających. Przybywający do podziemnej Wieliczki mogą śmiało powiedzieć, że podążają śladami takich znakomitości jak Staszic, Chopin, Mendelejew czy Matejko, który pozostawili swoje autografy w pamiątkowych rejestrach. Również wędrujący Trasą Górniczą mogą podpisać się na kartach współczesnej Księgi Zwiedzających.

Ściany komór pokrywają fantazyjne wzory. Natura nie poskąpiła podziemnej Wieliczce urody, zaś poszczególne warstwy soli stanowią intrygujący zapis milionów lat począwszy od słonych wód mioceńskiego morza. Wiedza geologiczna pozwala lepiej rozumieć zabytkowe podziemia, odpowiada na pytania o kształt poszczególnych komór, sposób wydobycia soli czy jej barwę.

Szyb Regis
Kopalnia Soli „Wieliczka”
Trasa górnicza
Plac Kościuszki 9
Wieliczka, Polska
http://www.kopalnia.pl/