Krasnale z Bielawy

Dawno  temu,  górę  zwaną dziś Parkową zamieszkiwały krasnale. Żyły tam od niepamiętnych czasów.  Mieszkały w grotach  i rozpadlinach  skalnych  na  jej zboczu, strzegąc wielkiego skarbu ukrytego we  wnętrzu.  Dostęp do skarbu  mieli  tylko uczciwi  i dobrzy  ludzie  i to  jedynie  w noc świętojańską. Mieszkańcy Bielawy, gdy byli jeszcze  „wolnymi  tkaczami”,  żyli  z krasnalami  w zgodzie. 

Niestety,  gdy  powstawać zaczęły fabryki i ludziom potrzebny stał się kamienny materiał do budowy dróg i domów, mali mieszkańcy góry postanowili przenieść się w spokojniejsze miejsce.  Podziemnymi korytarzami  przenieśli  skarb do Sobótki, by w spokoju spoczywał pod Ślężą, a sami przeszli tam drogą naziemną.  Zmęczeni marszem poprosili chłopa imieniem Herzog o podwiezienie. Ten przystał na ich prośbę. Kiedy dotarli na miejsce, krasnoludki w podzięce  załadowały  wóz  chłopa  gałązkami świerku.

Wściekły Herzog, spodziewający się godniejszej zapłaty, zrzucił świerkowy balast i pognał do domu. Tam opowiedział o tym, jak  znane  z bogactwa  krasnale zadrwiły z niego. Gdy jednak wyprzęgał konia, jego żona zauważyła, że na wozie coś błyszczy. Były to drobinki złota.

Okazało się, że świerk był zaczarowany i zamienił  się  w  cenny kruszec. Niestety, na wozie pozostały tylko resztki.  Chłop pognał w miejsce,  gdzie  zostawił  gałęzie, ale skarb już zdążył zapaść się  pod ziemię.  Drobinki,  które  znalazł  na wozie  pozwoliły  jednak  na wybudowanie pięknego murowanego domu, który stoi do dziś i znany jest jako Dwór Herzoga, należący do  najcenniejszych  zabytków  Bielawy.  Na pamiątkę mieszkających na Górze Parkowej małych ludzików miejscowy wyciąg narciarski nazwany został Krasnalem.

dzierzoniow.pl