Do kreacji ogrodów piękna w Arkadii zatrudnieni zostali światowej sławy architekci. Głównym projektantem Arkadii był Szymon Bogumił Zug. Autorami pozostałych części projektów Arkadii byli: Jan Piotr Norblin, uważany za ojca polskiego malarstwa rodzajowego oraz Aleksander Orłowski, malarz pełen temperamentu, ten sam, o którym pisali Mickiewicz i Puszkin.
Księżna Helena Radziwiłłowa „bawiła" się upiększaniem ogrodu od 1778 roku aż do końca swego życia, w 1821 roku. W ciągu tych 43. lat zbudowano Grotę Sybilli, Domek Gotycki, Dom Murgrabiego, co wygląda jak kasztel, a wejście do niego prowadzi przez łuk wzorowany na łukach greckich. Jest w Arkadii nadwodna Świątynia Diany z plafonem Jana Piotra Norblina zatytułowanym Jutrzenka, jest dwupoziomowy akwedukt, przybytek arcykapłana z płaskorzeźbą G. Staggi Nadzieja karmiąca Chimerę. Jest też w Arkadii mur z hermami i cyrk.
Nieborów, jako przysiółek, istniał już u schyłku XII wieku. W założonej później wsi, kościół erygowano w 1314 roku. Na początku XVI wieku drewniany dwór w Nieborowie zastąpiono gotycko - renesansowym. W 1694 roku na jego zrębach wybudowano barokowy pałac według projektu architekta Tylmana z Gameren. W latach 1766-1768 wnętrz pałacowe urządzono w stylu rokokowym. U schyłku XVII wieku, pałac zyskał otoczenie ogrodu barokowego. Wiek XVII nie znał jeszcze finezji stylu angielskiego. Ta moda miała dopiero nadejść. Park w Nieborowie jest geometrycznie uporządkowany. Dominują w nim rodzime gatunki drzew, z okazałymi dwoma platanami z roku 1770.
Zgodnie z założeniami francuskiej szkoły ogrodowej Nieborów, przed południową elewacją pałacu, ozdobę stanowią partery kwiatowe i niskie labirynty bukszpanowe. Droga przez nieborowski park prowadzi szeroką aleją lipową z trawnikiem dywanowym. Aleję ozdabiają symetrycznie rozplanowane gabinety i boskiety tworzone przez szpalery grabów i lip.
Od strony zachodniej ogród zamyka kanał o kształcie węgielnicy, tuż za nim, roztacza swe wdzięki park krajobrazowy. Od końca XVIII wieku w ogrodzie znajdziemy: oranżerię, stajnię, wozownię oraz domki dworzan. W pawilonie myśliwskim dziś można przenocować.
W Nieborowie jest jeszcze dwukondygnacyjny pałac. Już na klatce schodowej uderzy nas widok holenderskich kobaltowych płytek ceramicznych z około 1700 roku. Gdy pójdziemy schodami na piętro patrzeć na nas z płócien będą królowie: Stanisław August Poniatowski i Jan III Sobieski. Z boku przyglądać się będzie Maria Kazimiera Sobieska z synem Jakubem. Schody pałacowe „obsiadły" wesołe amorki z alabastru.
źródło: polska.travel
Do kreacji ogrodów piękna w Arkadii zatrudnieni zostali światowej sławy architekci. Głównym projektantem Arkadii był Szymon Bogumił Zug. Autorami pozostałych części projektów Arkadii byli: Jan Piotr Norblin, uważany za ojca polskiego malarstwa rodzajowego oraz Aleksander Orłowski, malarz pełen temperamentu, ten sam, o którym pisali Mickiewicz i Puszkin.
Księżna Helena Radziwiłłowa „bawiła" się upiększaniem ogrodu od 1778 roku aż do końca swego życia, w 1821 roku. W ciągu tych 43. lat zbudowano Grotę Sybilli, Domek Gotycki, Dom Murgrabiego, co wygląda jak kasztel, a wejście do niego prowadzi przez łuk wzorowany na łukach greckich. Jest w Arkadii nadwodna Świątynia Diany z plafonem Jana Piotra Norblina zatytułowanym Jutrzenka, jest dwupoziomowy akwedukt, przybytek arcykapłana z płaskorzeźbą G. Staggi Nadzieja karmiąca Chimerę. Jest też w Arkadii mur z hermami i cyrk.
Nieborów, jako przysiółek, istniał już u schyłku XII wieku. W założonej później wsi, kościół erygowano w 1314 roku. Na początku XVI wieku drewniany dwór w Nieborowie zastąpiono gotycko - renesansowym. W 1694 roku na jego zrębach wybudowano barokowy pałac według projektu architekta Tylmana z Gameren. W latach 1766-1768 wnętrz pałacowe urządzono w stylu rokokowym. U schyłku XVII wieku, pałac zyskał otoczenie ogrodu barokowego. Wiek XVII nie znał jeszcze finezji stylu angielskiego. Ta moda miała dopiero nadejść. Park w Nieborowie jest geometrycznie uporządkowany. Dominują w nim rodzime gatunki drzew, z okazałymi dwoma platanami z roku 1770.
Zgodnie z założeniami francuskiej szkoły ogrodowej Nieborów, przed południową elewacją pałacu, ozdobę stanowią partery kwiatowe i niskie labirynty bukszpanowe. Droga przez nieborowski park prowadzi szeroką aleją lipową z trawnikiem dywanowym. Aleję ozdabiają symetrycznie rozplanowane gabinety i boskiety tworzone przez szpalery grabów i lip.
Od strony zachodniej ogród zamyka kanał o kształcie węgielnicy, tuż za nim, roztacza swe wdzięki park krajobrazowy. Od końca XVIII wieku w ogrodzie znajdziemy: oranżerię, stajnię, wozownię oraz domki dworzan. W pawilonie myśliwskim dziś można przenocować.
W Nieborowie jest jeszcze dwukondygnacyjny pałac. Już na klatce schodowej uderzy nas widok holenderskich kobaltowych płytek ceramicznych z około 1700 roku. Gdy pójdziemy schodami na piętro patrzeć na nas z płócien będą królowie: Stanisław August Poniatowski i Jan III Sobieski. Z boku przyglądać się będzie Maria Kazimiera Sobieska z synem Jakubem. Schody pałacowe „obsiadły" wesołe amorki z alabastru.
źródło: polska.travel
