Rabka-Zdrój – atrakcje turystyczne

Stary kościółek jest wspaniałym przykładem ludowej sztuki ciesielskiej. Został wykonany z drewna modrzewiowego, opartego na kamiennych fundamentach. Zarówno dach, jak i ściany pokryte są gontem. W 1774 r. dokonano częściowej przebudowy świątyni, dodając dzwonnicę z kopułą o dwóch baniach barokowych. We wnętrzu znajduje się polichromia, wykonana przez księdza Antałkiewicza na początku XIX w. Z tego okresu pochodzi także drewniany ołtarz główny, przedstawiający Św. Trójcę. Ołtarze boczne i organy są nieco starsze i pochodzą ze schyłku wieku XVIII. Wokół kościółka rosną wspaniałe drzewa zabytkowe zasadzone w XVII w. (dęby i lipy), a w okalającym murku znajdują się stacje drogi krzyżowej.

Obok kościoła stoi budynek „organistówki” z 1860 r., przeniesiony spod kościoła w Niedźwiedziu, gdzie pełnił funkcję karczmy.

W centrum Rabki na ul. Zdrojowej znajduje się kościół p.w. św. Teresy (dawna kaplica zdrojowa) zbudowany ze składek wiernych  w 1928 r. Po II wojnie światowej posługę kapłańską pełnił tutaj ks. Mieczysław Maliński, przyjaciel i biograf Jana Pawła II.

W Rabce można zobaczyć kilka starych obiektów uzdrowiskowych, pamiętających jeszcze XIX wiek.  Są to wille „Kazimierz”, „Anioł”, „Pod Trzema Różami”, czy willa „Luboń”.

W Rabce działa Państwowy Tatr Lalek „Rabcio”, który powstał w 1949 r. jako maleńki teatrzyk kukiełkowy. W ciągu kilkudziesięciu lat istnienia odniósł wiele sukcesów artystycznych, występował na scenach całego świata m.in. w Szwecji, Niemczech, Hiszpanii, Meksyku i Jugosławii. Uprawia różne formy sceniczne (baśń, kabaret, musical) i najchętniej przedstawia je najmłodszym rabczańskim kuracjuszom oraz dzieciom z okolicznych miejscowości.

W parku rozrywki „Rabkoland”, przy ul. Podhalańskiej, znajduje się Muzeum Orderu Uśmiechu, w którym prezentuje się pamiątki związane z kawalerami tego odznaczenia.

Naprzeciw stacji kolejowej stoi jedyny w Polsce pomnik św. Mikołaja.

Tradycje dawnego rzemiosła w Rabce i sąsiedniej Skomielnej Białej podtrzymują p. Edward Gacek i Adam Kościelniak (pracownia garncarska) oraz Waldemar Kuniczuk i Zygmunt Wojtowicz (rzeźba ludowa).