Nowa Huta – Huta im. Sendzimira – zwiedzanie

Jego autorami byli Janusz Ballenstadt oraz Janusz i Marta Ingardenowie. Olbrzymia brama, fl ankowana dwoma budynkami biurowymi, nosi wszelkie znamiona stylu renesansowego,
na którym się wówczas wzorowano. Centrum Administracyjne huty popularnie zwane jest „Pałacem Dożów” bądź „Watykanem”. Jego wspaniałe wnętrza zostały częściowo zmienione przez przebudowy z lat 90., ale i tak jest to jeden z najlepiej zachowanych przykładów wystroju z lat 50., z marmurowymi klatkami i specjalnie zaprojektowanymi meblami.

Huta to kolos – setki budynków, splątanych rur i torów biegnących w różnych kierunkach. Powierzchnia zakładu liczy około 1000 hektarów. Kiedy jedzie suwnica, przypomina to trzęsienie ziemi. W niektórych halach zmieściłoby się kilka krakowskich Rynków ustawionych jeden przy drugim. Kadzie wysokości małych domów napełnione płynnym metalem przywodzą na myśl bulgoczące lawą wulkany. Po 1989 r. kombinat przechodził liczne zmiany. Zaczęto od patrona (1990 r.) – W. I. Lenin nie pasował już do nowych czasów,
przemianowano go więc na Tadeusza Sendzimira – wybitnego amerykańskiego konstruktora polskiego pochodzenia. Rozpoczęła się restrukturyzacja huty. Zaczęto zamykać poszczególne wydziały. Niektóre były zbyt toksyczne, inne nierentowne lub przestarzałe. Zlikwidowano m.in. Walcownię Zgniatacz – główny bastion „Solidarności” w hucie, skąd wywodzili się czołowi działacze podziemia. Pamiątkowy monument dedykowany tym wszystkim, którzy wnieśli cząstkę swojego życia w tworzenie na terenie kombinatu pierwszego wolnego związku zawodowego przeniesiono we wrześniu 2005 r. w okolice placu Centralnego. Z czasem hutę należącą do Skarbu Państwa włączono do holdingu „Polskie Huty Stali”, a następnie sprzedano prywatnemu inwestorowi Lakszmi Mittalowi. Nowy właściciel przeprowadził szereg inwestycji, wyburzając stare hale i stawiając na ich miejscu nowoczesne obiekty. Uszanował jednak dawną tradycję i nie zamknął huty dla zwiedzających, choć jest to normalnie pracujący zakład. Nadal wpuszczane są tu zorganizowane grupy turystów, a w halach nieczynnych już wydziałów odbywają się koncerty festiwalu „Sacrum Profanum”.