Hawana – atrakcje turystyczne

Chociaż trudno opisać wspaniałą aurę kubańskiego kurortu, warto pokusić się o krótką podróż po skarbie kulturowego dziedzictwa Kuby, w którym dla jednych czas zatrzymał się w latach 50. XX w., a dla innych niezwykły nastrój stawia Hawanę na równi z wyjątkowymi miastami globu ziemskiego. Połączenie Ameryki Łacińskiej, latynoamerykańskiego stylu z hiszpańskim kolorytem jest dla turystów czymś unikalnym, co jedynie można poznać podczas pobytu w klejnocie kubańskiego świata. Karaibskie rezydencje olśniewające kolonialnym stylem kontrastują z podupadającymi budynkami pamiętającymi przedrewolucyjne czasy i erę socjalizmu, natomiast dzieci grające w piłkę na ulicach i sędziwi starcy pochylający się nad popularną grą „domino” mieszają się z wszędobylskimi turystami zaglądającymi w każdy zakamarek. Nieraz podczas spaceru można stać się przypadkowym świadkiem balkonowych dyskusji lub poddać się magicznej atmosferze miasta i przetańczyć całą noc w rytmie salsy czy rumby w zadymionym barze.

W uliczkach Hawany skrywa się także wiele ciekawych zabytków i miejsc, w których odwiedziny przerywane szklaneczką rumu z pewnością staną się jednym z najwspanialszych, turystycznych doznań. Chociaż na Kubie można wyczuć nastrój panującej tam dyktatury, wyspa otwarta jest na turystyczny świat, który za sprawą najlepszych hoteli i głośnych dyskotek dotarł również do tego zakątka Karaibów.

Hawana położona jest na południe od Miami i amerykańskiej Florydy, nad Zatoką Meksykańską, w północno-zachodniej części Kuby i jest jednym z największych miast Ameryki Łacińskiej, które zamieszkuje ponad 2 mln osób. Ukryte wśród tropikalnej zieleni miasto, na tle granatowej wody prezentuje się niezwykle atrakcyjnie, chociaż sceneria niektórych dzielnic może wydać się turystom na żywo wyciągnięta z amerykańskich filmów hollywoodzkich z lat 50. XX stulecia. W uliczkach miasta na turystów czeka egzotyczny duch Karaibów oraz romantyzm z czasów kubańskiej rewolucji. Zabytki Hawany w 1984 r. zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, co dodatkowo podkreśla znaczenie turystyczne.

Historia miasta sięga 1519 r., kiedy na północnym wybrzeżu wyspy wzniesiono pierwszą osadę o nazwie San Cristobal de la Habana, która bardzo szybko stała się najważniejszym portem hiszpańskiego imperium kolonialnego i wrotami Hiszpanii do Nowego Świata. Mimo napadów angielskich, francuskich i pirackich miasto dobrze prosperowało aż do roku 1898, kiedy w hawańskim porcie zatonął amerykański pancernik USS Maine, wywołując konflikt i kilkudziesięcioletnią okupację ze strony Stanów Zjednoczonych. W połowie XX wieku liczne próby obalenia rządów dyktatora Fulgencio Batisty przez niejakiego Fidela Castro Ruz, doprowadziły w roku1959 do „rewolucji kubańskiej”, która przyniosła okres stagnacji i objęła kraj realnym socjalizmem. W następnej dekadzie miasto podupadło i jego wizerunek znacznie się zmienił za sprawą panującego reżimu, niemniej na skutek rozwoju turystyki pieczołowicie odnowiono wiele dzielnic, wybudowano wspaniałe hotele, a miasto sukcesywnie zaczęło odzyskiwać świetność sprzed rewolucji.

Sercem miasta, przez które każdego dnia przewijają się dziesiątki turystów, jest Stara Hawana, czyli Habana Vieja, pełna urokliwych placów i wystawnych rezydencji. Mimo ogromnego obszaru miasto można zwiedzić na piechotę, chociaż na poznanie wszystkich zaułków potrzeba co najmniej trzech dni. Starówka to istny skarbiec z licznymi pamiątkami historycznymi, atrakcjami kulturalnymi oraz restauracjami i klubami, w których można przepaść na wiele godzin. Życie w tym miejscu sprawia wrażenie zatrzymanego w kadrze, a spacerom sprzyja świetlisty żar z nieba olśniewający brukowane uliczki i budynki pomalowane kolorami owoców. Najstarszym, hawańskim placem jest Plaza de Armas stworzony w 1519 r. jako miejsce parad. Szybko przeniosło się tam życie codzienne dawnych mieszczan, a współcześni turyści mogą zachwycać się Palacio de los Capitanes Generales – siedzibą gubernatorów, Palacio del Segundo Cabo – pałacem poruczników, małym zameczkiem Castillo de la Real Fuerza czy Museo de la Ciudad z bogatą kolekcją kolonialnych zabytków. Drugim ważnym placem okolonym kawiarenkami i przytulnymi restauracjami jest Plaza de La Catedral, którego nazwa wzięła się od dominującej w tym miejscu katedry poświęconej Krzysztofowi Kolumbowi. Plac wygląda najkorzystniej po zmroku, ozdobiony jest pałacami, galeriami i kamienicami, wśród których rozbrzmiewają rytmy gorącej salsy. Wychodząca z placu ulica Calle Empedrado znana jest ze słynnej restauracji La Bodeguita del Madio, która serwuje najlepsze „mojito” i w której przesiadywali znani kubańscy pisarze z Ernestem Hemingwayem na czele. Najbardziej reprezentacyjną ulicą Starej Hawany jest Calle Obispo, która służy głównie spacerowiczom i miłośnikom zakupów. Asymetrycznym kształtem charakteryzuje się ulokowany w pobliżu wybrzeża plac Plaza de San Francisco, którego strzeże Lwia Fontanna wybudowana na wzór fontanny na dziedzińcu Alhambry w Granadzie, a tło stanowi interesujący pod względem architektonicznym kościół i konwent św. Franciszka z Asyżu z najwyższą dzwonnicą na kontynencie. Plaza Vieja, czyli Stary Plac, w zamierzchłych czasach pełnił funkcję targu niewolników, areny korridy i miejsca fiest, a dziś jest spokojnym miejscem ozdobionym kolonialnymi domami.