Kuba – komunistyczny kraj we współczesnym świecie

Kuba to państwo wyspiarskie położone w Ameryce Środkowej, na Morzu Karaibskim. W następstwie inwazji w Zatoce Świń, Fidel Castro – ówczesny premier Kuby – ogłosił socjalistyczny charakter rewolucji. Od tego momentu wprowadzono system jednopartyjny i od 1965 roku władzę na Kubie sprawuje Komunistyczna Partia Kuby. Na Kubie czas się zatrzymał, jako że od tamtego wydarzenia niewiele się zmieniło.

Ludzie żyjący we współczesnym świecie każdego dnia zmagają się z wyzwaniami, które niesie ze sobą system socjalistyczny. Życie w biedzie, niedostatku, minimalne wynagrodzenia , brak podstawowych produktów w sklepach, problem z łącznością ze światem – bardzo ograniczony dostęp do Internetu i zamknięcie granic, to tylko niektóre z niedogodności z jakimi walczą Kubańczycy.

Nie jest tajemnicą, że ten kto zapragnie walczyć z reżimem, przeciwstawić się mu w jakikolwiek sposób, zostaje skazany na szykany, więzienie, tudzież tajemnicze zniknięcie. Najgorsze jest to, że żaden z obywateli nie ma prawa okazywać zdziwienia, jako że sam Kodeks Karny stanowi o karze za jakiekolwiek próby naruszenia niepodległości panującego w państwie systemu. Nie ma też mowy o wolności słowa i rzetelnym dziennikarstwie. Ktokolwiek zdecyduje się na otwartą krytykę państwa, musi liczyć się z karą. Wielu dziennikarzy pisze więc na łamach zagranicznych pism, mając nadzieję, że ich głos zostanie usłyszany i pewnego dnia nadejdzie skądś pomoc. Związki zawodowe to też jeden wielki żart. Istnieje tylko Centrala Robotników Kubańskich, do której każdy z pracowników ma obowiązek należeć. Nie ma więc mowy o prawdziwej wolności, o podniesieniu głosu, o wprowadzeniu jakichkolwiek zmian. System ma się dobrze i nawet śmierć Castra wiele nie zmieniła.

Mimo to rokrocznie na Kubę trafiają rzesze turystów, od niedawna nawet z Ameryki. Coraz łatwiej znaleźć internet, a poza tym? Kuba wciąż tonie w komunizmie. Ludzie jednak nie tracą uśmiechu z twarzy. Choć wielu z nich nie zgadza się z systemem, jakoś nauczyli się żyć po swojemu. Potrafią sobie poradzić z brakiem produktów i pieniędzy, bo kwitnie handel wymienny. Kubańczycy są specjalistami w tworzeniu czegoś z niczego. Tak jak kiedyś Polska. I czy wygląda na to, że za jakiś czas dojdzie do większych zmian? Chwilowo nie, dlatego też mieszkańcy Kuby w rytmach salsy i przy akompaniamencie fal rozbijających się o hawański brzeg, biorą kolejny łyk rumu i cieszą się życiem. Radują się tym, co mają i dostrzegają piękne strony swego istnienia. I ta niezwykła pogoda duchu rozwinięta w niepogodzie czasów daje turystom do myślenia. Przyciąga zahipnotyzowane tłumy próbujące zrozumieć sekret szczęścia ludzi żyjących w zniewolonym kraju.

Temu, komu nie przyszło żyć w takich czasach, wierzyć się nie chce. Ciężko sobie wyobrazić brak możliwości, brak wyboru, ograniczone ze wszystkich stron swobody obywatelskie. A jeszcze trudniej wyobrazić sobie to, co czują Kubańczycy, którzy innego świata nie widzieli. Słyszeli o nim – to prawda. Obserwują jego ułamki na codzień poprzez spływające tłumy turystów. Widzą, ile wolności darowanych jest innym ludziom, a mimo to wciąż się uśmiechają. I dają odczuć każdemu, że jest mile widziany w ich zamkniętym, odizolowanym państwie komunistycznym, które wciąż nie potrafi odnaleźć się we współczesnym świecie.

Planujesz podróż? Zapraszamy do pozostawienia samochodu na Parkingu Modlin P7.