Rezerwat przyrody Spała

Z centrum Spały idziemy na wschód, w kierunku Inowłodza. Mijamy most na Gaci. Ścieżka zaczyna się w prawo od Domu Pamięci Walki i Męczeństwa Leśników i Drzewiarzy Polskich (początek ścieżki tuż obok kapliczki). Początkowo idziemy wyraźnie widoczną ścieżką w lesie i po około dwudziestu minutach dochodzimy do Pilicy. Tutaj możemy albo wybrać dłuższy wariant wzdłuż brzegu Pilicy lub też kierując się białymi znakami na pniach drzew skręcić w lewo i ścinając całe zakole Pilicy dojść do końca ścieżki. Przy obu wariantach koniec trasy poznamy po wybrukowanym piaskowcem odcinku nadpilicznej ścieżki. Przy końcu tego odcinka skręcamy w lewo i po 50m. mijamy parking z tablicami informacyjnymi. Ścieżka kończy się koło groty św. Huberta – pomnika myśliwskiego wybudowanego najpierw w miejscu polowania cara a następnie odtworzonego w 1933 roku przez leśników dla prezydenta Mościckiego. W pobliżu pomnika kamień z napisem „Lord” – nagrobek ulubionego psa prezydenta. W pobliżu groty stał spalski grzyb – kryta słomą altana, do której spływali łodziami goście spalskiego pałacu.
 Długość trasy to około 2 km, czas przemarszu – 1,5 godz. dłuższym wariantem lub 1 godz. – krótszym. Do Spały możemy wrócić drogą z parkingu i dalej ścieżką obok drogi Spała – Inowłódz a dalej COSu (trasa raczej mało ciekawa). Możemy też wydłużyć trasę kierując się dalej wzdłuż brzegów Pilicy. Początkowo jest również bardzo ładnie, ale dalej zaczynają się monotonne wydmy więc w praktyce i tak powinniśmy gdzieś zawrócić lub skręcić w lewo i przez pola dojść do ruchliwej drogi Spała – Teofilów. Warto jednak przejść się kawałek w tym kierunku gdyż na wysokim brzegu Pilicy zobaczymy „sosny na szczudłach” – kilka sosen z odsłoniętymi korzeniami palowymi.
Optymalnym wydaje się nieznaczne wydłużenie trasy wzdłuż Pilicy (10-15 min.) a następnie powrót przez rezerwat, ale innym wariantem trasy. Taka wycieczka zajmie około trzech godzin.