Walencja – atrakcje turystyczne

Jednym z najważniejszych miejsc Walencji jest skupiający życie społeczne rynek Plaza del Ayuntamiento nazywany „Placem Narodu Walenckiego”. Mimo, że dążenia separatystyczne regionu nie są tak znaczące jak w Katalonii czy Kraju Basków, to Waleńczycy odznaczają się indywidualnością i podkreślają, że główne miasto zdobyło sławę i prestiż na długo przed przyłączeniem go do Królestwa Hiszpanii.

Historię, a zwłaszcza pamiątki po największych czasach świetności można znaleźć w ratuszu i mieszczącym się w nim Muzeum Miejskim – zbiory pochodzą głównie z czasów króla Jakuba I, władcy Aragonii, który powszechnie uważany jest za największego wybawcę Walencji.

Walencja nazywana jest „Miastem Ceramiki”, gdzie rzemiosło zostało podniesione do rangi sztuki i bardzo widoczne jest w tradycjach regionu. Najciekawsze zbiory można podziwiać w Narodowym Muzeum Ceramiki znajdującym się w pałacu del Marques de Dos Aguas. Inne ciekawe miejsce z bogatymi zbiorami to Instituto Valenciano de Arte Moderno, które uważa się za najbardziej dynamicznie rozwijającą się galerię sztuki współczesnej w Hiszpanii. Warto zobaczyć tutejszą katedrę, którą wybudowano w miejscu świątyni Diany i późniejszego meczetu. Najbardziej charakterystyczną jej częścią jest wysoka, XV-wieczna wieża znana jako Miguelete albo w języku walońskim Micalet. W kaplicy katedralnej przechowywany jest purpurowy kielich z agatu, który uważany jest za Święty Grall.

Stara część miasta skupia się Barrio del Carmen – sieci wąskich uliczek z zabytkowymi domami, gdzie dziś kwitnie życie nocne miasta. Duże znaczenie dla miasta ma również Plaza de la Virgen, gdzie od stuleci, w czwartki w południe, bez względu na okoliczności spotyka się Trybunał Wodny Walencji – jedna z najbardziej niezwykłych i najstarszych instytucji prawnych świata. Zasiada w nim 8 sędziów reprezentujących jeden z kanałów irygacyjnych wybudowanych ponad dwa tysiące lat temu przez Rzymian, które nadal doprowadzają wodę do wielu gospodarstw miejskich. Obrady odbywają się w języku walenckim, a wszelkie wątpliwości związane z nawadnianiem pól i podziałem ziem zapadają bardzo szybko.